Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;

Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΣ

Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου ανακοίνωσε πριν ένα χρόνο ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Ή ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ. Επιτυχημένο σύνθημα, αλλά είναι φανερό ότι δεν συνοδεύθηκε από ανάλογα έργα. Οι λόγοι είναι γνωστοί και η σούμα είναι ότι κανένας δε θέλει να δεχθεί τίποτα και όλοι απαιτούν, καταδικάζουν και συγχέουν τα πάντα. Κάπως έτσι, μείον το οικονομικό χάλι, ήταν και η Γαλλία το 1958.  Ο Ντε Γκολ πήγε στο Αλγέρι στις 4 Ιουνίου του 1958. βρήκε μια κατάσταση χαώδη, εκρηκτική. Οι στασιαστές αξιωματικοί του στρατού ήταν έτοιμοι να πάρουν την εξουσία, ακόμα και στη Γαλλία, όπου η 4^η Δημοκρατία έπνεε τα λοίσθια. Ενθαρρυντικός ο Ντε Γκολ, όταν απευθύνθηκε στα παραληρούντα πλήθη τους είπε αυτό που ήθελαν: «Σας κατάλαβα».

«Je vous ai compris! Je sais ce qui s’est passé ici. Je vois ce que vous avez voulu faire.» Για να προσθέσει ότι εφόσον θέλουν την ανανέωση – βάλτε εκεί ότι θέλετε –έδινε ο ίδιος το παρών! Και το δέχθηκαν. Και ανανέωσε τους θεσμούς στη Γαλλία. Και τους πήγε πατερναλιστικά έως την ανεξαρτησία της Αλγερίας, θέλοντας και μη.

Μια χώρα δεν χρειάζεται αναγκαστικά μεγαλειώδεις προσωπικότητες. Σίγουρα, όμως, όταν μπρος σε μια πολλαπλώς επικίνδυνη κατάσταση βασιλεύει το χάος, η ανευθυνότητα, η παραπληροφόρηση, οι ιδεολογικές αγκυλώσεις και πάνω από όλα η βλακεία, κάποιος πρέπει να μπορέσει να δώσει μια άλλη κατεύθυνση στη διαγραφόμενη ροπή. Μπορεί να μην αυτοκτονούν οι λαοί, όπως λέει ο Κώστας Μητσοτάκης. Αλλά μπορούν να πληρώσουν πάρα πολύ ακριβά το γεγονός ότι επαναπαύθηκαν στην πεποίθηση ότι κάποιοι μπορούν να τους σώσουν ως δια μαγέιας.