Η βία ως καθεστώς και ο λόγος ως δύναμη

Είναι πολύ λυπηρό φαινόμενο η εξάπλωση της βίας, όπως σημειώνει ο Γ. Σιακαντάρης. Ένα πρόσφατο γεγονός είναι η ματαίωση της παρουσίασης του βιβλίου Νότη Ανανιάδη «Σκιές στο Νερό» , με ομιλητές τους Φ. Κουβέλη και τον Δ. Καρύδη  και Α. Ανδριανόπουλο στον Πειραιά λόγω φόβου –ή μάλλον βεβαιότητας για την πρόθεση ορισμένων να προβούν σε βίαια επεισόδια και καταστροφές.

Δυστυχώς τέτοια επεισόδια επαναλαμβάνονται συνεχώς. Είναι η επιβολή της θέλησης των ισχυρών επί των αδυνάτων. Δεν λέω «των ολίγων επί των πολλών», παρά το γεγονός ότι είναι όντως ολίγοι αυτοί που το κάνουν, είτε ως πρωταγωνιστές του «δεν πληρώνω» στα διόδια, είτε ως «μπαχαλάκηδες» στις διαδηλώσεις, είτε ως «καταληψίες» στα πανεπιστήμια και αλλού. Το σημαντικό, όμως, δεν είναι ότι είναι λίγοι και εμείς είμαστε πολλοί. Διότι και πολλοί να ήταν έναντι των ολίγων, πάλι απαράδεκτη θα ήταν μια τέτοια συμπεριφορά. Αν μη τι άλλο, μας μειώνει πολιτιστικά και μας αφοπλίζει κοινωνικά ως μέθοδος πολιτικής δράσης.  Μια μέθοδος που γίνεται οσημέραι S.O.P. (standard operating procedure) σταθερή λειτουργική διαδικασία για ορισμένες πολιτικές δυνάμεις.

Το Ratio Vincit είναι αφιερωμένο στην υποστήριξη του Λόγου ως δύναμη που υπερνικά, τελικά, το ανορθόλογο σε όλες του τις μορφές. Εμπνέεται από τη φιλοσοφία του Karl Popper, ενός από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ού αιώνα και κύριο εκφραστή της ιδέας της ανοιχτής κοινωνίας και της λογικότητας στις ανθρώπινες σχέσεις. Μπορούμε να φανταστούμε τον Karl Popper να προσπαθεί να πείσει με λογικά επιχειρήματα έναν από τους βασιβουζούκους που ματαίωσαν την παρουσίαση του βιβλίου του Ανανιάδη, ή που προπηλάκισαν βουλευτές; Μπορούμε. Δεν έχουμε παρά να ανατρέξουμε στη «συζήτηση» που είχε με ένστολο οπαδό «ριζικών» λύσεων στην Αυστρία το 1932, μετά από βίαια επεισόδια[1]. Ο νεαρός, του είπε «Εσύ γουστάρεις να συζητάς. Εγώ γουστάρω να πυροβολώ». Ο σύγχρονος εκπρόσωπος του είδους, νεοελληνικής εκδοχής, θα του έλεγε  «Εσύ γουστάρεις κουβέντες. Εγώ γουστάρω να καταστρέφω». Και αυτό, μόνο στην εντελώς υποθετική περίπτωση που θα μιλούσε αντί να «εξηγηθεί μπουνιές» απ’ ευθείας.

Μπρος σ’ αυτήν τη ραγδαία επιδεινούμενη κατάσταση, οι φωνές της λογικής εξασθενούν. Οι πολιτικές δυνάμεις που επενδύουν στη βία έχουν κάθε λόγο να συνεχίσουν το έργο τους. Το καθεστώς της βίας ενισχύεται, μπρος σε μια αποδεδειγμένα άβουλη και διαιρεμένη κυβέρνηση και μια ανίκανη αντιπολίτευση, με ένα κοινωνικό σύνολο ολοκληρωτικά εξαρτώμενο από το κράτος και διαποτισμένο με την ιδεολογία του κρατισμού.

Μπορεί η κοινωνία να αναπτύξει αντισώματα; Δεν έχουμε άλλη επιλογή από την ελπίδα ότι μπορεί. Μπορεί και οφείλει να ανορθωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Με τη διαφορά ότι δεν αρκούν ρητορικές κορώνες ή εξάρσεις. Εμείς, από αυτή την έπαλξη θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε το Λόγο κατά του ανορθολογισμού και του βασιβουζουκισμού, την κριτική στάση, τη δυνατότητα διαλόγου. Πιστεύουμε στην κυριαρχία του Λόγου.